ಒಂದು ವರ್ಷದ ಹಿಂದೆ ನಡೆದ ಮಗಳ ಮದುವೆಯ ಆಲ್ಬಂನ್ನೊಮ್ಮೆ ತಿರುವಿ ಹಾಕುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಮೂಡಿದ ಭಾವ ಈ ಬರಹಕ್ಕೆ ಹಿನ್ನೆಲೆ. ನನ್ನ ಅನುಭವಗಳನ್ನು ದಾಖಲಿಸುವುದರೊಂದಿಗೆ ವಿವಾಹ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮದಲ್ಲಿ ಸಕ್ರಿಯವಾಗಿ ಕೈ ಜೋಡಿಸಿದವರೆಲ್ಲರನ್ನೂ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ಕೃತಙ್ಞತೆಯಿಂದ ಸ್ಮರಿಸುವುದು ಈ ಲೇಖನದ ಉದ್ದೇಶ.
ನೆನಪುಗಳ ಮಾತು ಮಧುರ....೨
ಮದುವೆಯ ಸಿದ್ಧತೆಗಳು ನೆಡೆಯುತ್ತಿದ್ದಂತೆ, ನನ್ನ ಮೈದುನರು ಮದುವೆಯಲ್ಲಿ ಪಟಾಕಿ ಹೊಡೆಯೋಣ ಎಂದಾಗ ನನಗೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೆದರಿಕೆಯಾಗಿತ್ತು. ಸಂಜೆ ಆರತಕ್ಷತೆಗೆ ಬರುವ ಜನ ಜಾಸ್ತಿ. ಮಕ್ಕಳು ಮರಿ ಸಂಭ್ರಮದಿಂದ ಓಡಾಡುವ ಜಾಗ. ಛತ್ರದ ಹೊರಗೆ ಮದುವೆಗೆ ಬಂದವರ ವಾಹನಗಳು ನಿಂತಿರುತ್ತವೆ. ಶಾಮಿಯಾನ ಮತ್ತು ಲೈಟಿಂಗ್ ಇರುವೆಡೆ ಪಟಾಕಿಯಿಂದಾಗಿ ಏನಾದ್ರು ಅನಾಹುತವಾದರೆ ಎಂಬ ಸಹಜವಾದ ಆತಂಕ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಮನೆಮಾಡಿತ್ತು.
ಮದುಮಕ್ಕಳಿಂದ ಪಟಾಕಿ ಹಚ್ಚುವ ಕಾರ್ಯ ಚಾಲನೆಯಾಯಿತು. ಹಚ್ಚಿದೊಡನೆ ಮೇಲೆ ಚಿಮ್ಮಿ, ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ ನಕ್ಷತ್ರಗಳಂತೆ ಕಂಗೊಳಿಸಿ, ಹೂಮಳೆ ಸುರಿಸಿದ ದೃಶ್ಯ ನಯನ ಮನೋಹರವಾಗಿತ್ತು. ಆಗಮಿಸಿದವರೆಲ್ಲಾ ನಿಂತು ನೋಡಿ ಆನಂದಿಸಿದರು. ಮಕ್ಕಳ ಸಂಭ್ರಮವಂತೂ ಮೇರೆ ಮೀರಿತ್ತು. ಆತಂಕ ಮರೆಯಾಗಿ ಆನಂದ ತಂದಿತು.
ಕಾಮೆಂಟ್ಗಳಿಲ್ಲ:
ಕಾಮೆಂಟ್ ಪೋಸ್ಟ್ ಮಾಡಿ
ನಿಮ್ಮ ಅಮೂಲ್ಯವಾದ ಸಲಹೆ ಮತ್ತು ಅಭಿಪ್ರಾಯಗಳಿಗೆ ಸದಾ ಸ್ವಾಗತವಿದೆ.